در قرآن کریم، گفتوگویی بسیار تأملبرانگیز آمده است؛ زمانی که بهشتیان اهل جهنم را میبینند و میپرسند:
«لَمْ نَکُ مِنَ الْمُصَلِّین» ما نماز نمی خواندیم!
«وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ الْمِسْکِین» ما به فقرا طعام نمی دادیم.
«أو کنا نخوض مع الخائضین» ما با فرومایگان مینشستیم. (این مطلب همان ضرب المثل غلطی است که میگویند «خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو.»)
«وَ کُنَّا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ الدِّینِ» ما روز قیامت را تکذیب می کردیم.
«حَتَّی أتانا الیقین» تا مرگ سراغ ما آمد!
پینوشت:
۱. مدثر/۴۲
۲. مدثر/۴۳
۳. مدثر/۴۴
۴.مدثر/۴۵
۵.مدثر/۴۶
۶.مدثر/۴۷
نظر شما